Burn-out als beroepsgerelateerde ziekte

Minister van Volksgezondheid Maggie De Block wil burn-out erkennen als beroepsgerelateerde ziekte, zodat er preventiecampagnes kunnen worden opgezet en in begeleiding wordt voorzien om mensen terug aan het werk te krijgen. Burn-out is tot heden niet erkend als beroepsziekte of werkgerelateerde aandoening. Een werkgerelateerde aandoening is geen beroepsziekte, er is een belangrijk verschil.

Beroepsziekten: werk is de oorzaak

Beroepsziekten loopt men op door het uitoefenen van zijn beroep. De opgelopen gezondheidsschade wordt vergoed indien de werknemer kan bewijzen dat er een oorzakelijk verband is tussen het werk en de ziekte of als de aandoening op de lijst van de beroepsziekten staat. Voor asbest-kankers, zoals mesothelioma, is dat bijvoorbeeld duidelijk, gezien 90% van de mesothelioma door asbest wordt veroorzaakt.

Werkgerelateerde ziekten: werk is een belangrijke factor

Werkgerelateerde ziekten zijn geen vergoedbare beroepsziekten, omdat het werk niet als de hoofdoorzaak van de ziekte wordt beschouwd. Men kan dus geen aanvraag tot schadeloosstelling indienen en een vergoeding ontvangen. Een verpleegster kan bijvoorbeeld rugproblemen krijgen omdat zij regelmatig patiënten moet tillen, maar ook door andere oorzaken, zoals het beoefenen van sport, arthrose, …

Emotionele uitputting

De erkenning van burn-out als werkgerelateerde aandoening betekent dus niet dat het werk de enige oorzaak is, maar wel een belangrijke factor dat bijdraagt aan het verhogen van het risico. Burn-out is immers een werkgerelateerd syndroom, gekenmerkt door emotionele uitputting in combinatie met cynisme en een gevoel van verminderde persoonlijke bekwaamheid. Het werk speelt dus een belangrijke rol. Maar naast het werk zijn er nog andere belangrijke factoren die het risico op burn-out verhogen, zoals persoonlijkheidskenmerken (bv. neuroticisme), werk-thuis balans in onevenwicht, …

Bovendien is er geen eenduidige diagnostische en voldoende transparante afbakening van wat burn-out precies is. Er is nog altijd geen consensus over de manier waarop men burn-out vaststelt. In de beroepsverzekeringswereld is dat een belangrijke beperking die de erkenning van burn-out als beroepsziekte in de weg staat. Verzekeringstechnisch is burn-out dus op basis van de huidige criteria geen beroepsziekte.

Erkenning biedt opties

Burn-out is wel een werkgerelateerde aandoening en dat is belangrijk. Een werknemer met burn-out kan bij het Federaal agentschap voor beroepsrisico’s (Fedris) geen schadeloosstelling aanvragen, maar het opent wel de deur naar gesubsidieerde preventie- en revalidatiesprogramma’s, zoals die nu al bestaan voor rugproblemen.

Die rugprogramma’s zijn voor werknemers die fysiek zwaar werk doen en die arbeidsongeschikt zijn door lage rugpijn. De programma’s ondersteunen ergonomische maatregelen op het werk en de revalidatie van de werknemer.

De erkenning van burn-out als werkgerelateerde aandoening is dus een belangrijke stap om het probleem op het werk aan te pakken.

(Bron: gezondheid.be)