De kledij wijzigt de fysische principes van de warmte-uitwisseling niet, maar beïnvloedt die door de coëfficiënten inzake convectie, straling en verdamping, te wijzigen. Een zwart kledingstuk absorbeert meer stralingswarmte dan een wit kledingstuk. Hoe meer een kledingstuk reflecteert (een gemetalliseerd pak bijvoorbeeld), hoe meer het de thermische straling weerkaatst.
Vlakbij het bedekte huidoppervlak creëert de kledij een microklimaat dat afhankelijk is van de natuurlijke ventilatie onder de kledij. De invloed van de kledij op de warmte-uitwisseling is zeer ingewikkeld, maar kan voor de klassieke kledij op een meer eenvoudige manier worden geanalyseerd.
De eenheid voor de thermische isolatie van kledij (Icl) is de “clo”, naar het Engelse “cloth”. Eén clo wordt gedefinieerd als de vestimentaire isolatie die nodig is om de thermische balans te behouden van een persoon in rust die is blootgesteld aan een kleine luchtstroom (0,1 m/s), een temperatuur van 21 °C en een relatieve vochtigheid van 50%. In de praktijk komt 1 clo overeen met de isolatie die klassieke stadskledij en het gebruikelijke ondergoed biedt.
1 clo = 0,155 m2.°C/W
Voorbeelden:
tenniskledij | 0,5 clo |
hemd met korte mouwen zonder das, lichte broek |
0,6 clo |
overall | 0,7 clo |
hemd met lange mouwen, das | 0,8 clo |
winterkledij zonder jasje | 0,9 clo |
pak met vest en das | 1,0 clo |
De thermische isolatie van een pak is de som van de waarden inzake thermische isolatie van elk stuk waaruit het pak bestaat.