Wanneer een toestel of een machine trilt, wordt dit door het lichaam van de werknemer waargenomen. Afhankelijk van de plaats waar de trillingen het lichaam binnendringen, maakt men een onderscheid tussen hand-arm (handmachines) trillingen en globale lichaamstrillingen (voertuigen, walsmachines).
In beide gevallen gaat het om mechanische trillingen die voor fysieke schade bij de blootgestelde werknemer kunnen zorgen. Meestal zijn mechanische trillingen niet de rechtstreekse oorzaak van een arbeidsongeval, maar bij langdurige of intense blootstelling kunnen zij aanleiding geven tot diverse types van beroepsziekten.
De regelgeving over trillingen vereist dat elke onderneming zoekt naar oplossingen om de blootstelling van de werknemers aan dit risico te vermijden of op zijn minst te verminderen. Wanneer door een risicoanalyse de specifieke risico's voor de onderneming zijn vastgesteld, dient de werkgever hiervoor de passende en concrete preventiemaatregelen te nemen.
We kunnen trillingen niet voorkomen zonder gelijktijdig aandacht te besteden aan andere factoren (gewicht van de machine, positie, statische houding, manueel hanteren van lasten, langdurig zitten, ...) die verantwoordelijk zijn voor musculoskeletale aandoeningen (MSA). Meer informatie over MSA en de voorkoming ervan is beschikbaar in het thema Musculoskeletale aandoeningen (MSA).