De schadelijkheid van hormoonverstoorders is afhankelijk van de blootstellingsperiode aan deze stoffen. Kritieke periodes zijn alle fasen waarin hormonen, in het bijzonder betrokken zijn bij de ontwikkeling van een individu, met name de periode voorafgaand aan de geboorte.
Bij de mens behoren zwangere vrouwen en ongeboren kinderen daarom tot de meest kwetsbare individuen, net als baby's in de vroege periode na de geboorte en jonge kinderen. Jongeren zijn ook een kwetsbare groep in de pubertijd (Figuur 2). Het is hierbij belangrijk om te beseffen dat negatieve gezondheidseffecten die zijn opgelopen tijdens één van deze ontwikkelingsfases, meestal onomkeerbaar zijn.
Figuur 2: Timing van orgaanontwikkeling. Hormonen beïnvloeden elk van deze factoren, wat aangeeft dat ze belangrijk zijn, en op verschillende manieren, gedurende het hele leven. Aangepast naar State of the science of endocrine disrupting chemicals 2012, Bergman et al., World Health Organization (WHO).
Ten slotte zijn er meermaals verbanden aangetoond tussen een lage (socio-economische) levensstandaard en een hoge blootstelling aan chemicaliën, op professioneel of niet-professioneel niveau. Precaire bevolkingsgroepen vormen dus een subcategorie van de bevolking die bijzonder vatbaar is voor regelmatige blootstelling aan hormoonverstoorders. Ook kankerpatiënten die behandeld worden met chemotherapie en patiënten die een behandeling ondergaan die interfereert met de natuurlijke hormonen zijn kwetsbaar.
