De werkgever is verplicht om de risicofactoren die kunnen leiden tot musculoskeletale aandoeningen (MSA) te identificeren en te analyseren en op basis hiervan gepaste preventiemaatregelen te nemen. Vanuit een ergonomische benadering kan hij ervoor kiezen om de werkpost aan te passen. Een van de hoofddoelstellingen bij het ontwerpen of inrichten van een werkpost bestaat erin om de lichaamshoudingen die zich buiten de comfortzone van de gewrichten bevinden, te voorkomen of te verminderen. Daarbij moet rekening gehouden worden met tal van factoren.
Hoogte van het werkvlak
De hoogte van het werkvlak heeft een invloed op de houding van de gebruiker. Een te laag werkvlak verplicht de persoon om diep voorover te buigen terwijl een te hoog werkvlak vaak aanleiding geeft tot het omhoog heffen van armen en schouders.
De lichaamslengte van de gebruiker en het soort werk (precisiewerk, lichte arbeid, zware arbeid) bepalen hoe hoog het werkvlak moet zijn. Zo is bij precisiewerk een hoger werkvlak vereist, om zo een goed zicht op de voorwerpen te hebben, zonder zich voorover te moeten buigen.
Precisiewerk (Copyright Prevent/FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg)
Bij een lager werkvlak (heuphoogte) is het mogelijk om het gewicht van de romp meer te gebruiken. Dat komt bijvoorbeeld van pas bij het verplaatsen van zware lasten. Dit soort werkvlak wordt gebruikt bij zware arbeid. Zo moet de gebruiker niet nodeloos de armen en schouders belasten.
Zware arbeid (Copyright Prevent/FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg)
Een werkvlak op tussenhoogte (tussen heupen en ellebogen) is geschikt voor lichte arbeid.
Lichte arbeid (Copyright Prevent/FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg)
Variabele of vaste hoogte
Er bestaan twee soorten van werkvlakken:
- Een werkvlak met variabele hoogte: dergelijk werkvlak kan in de hoogte aangepast worden aan de aard van het werk en de lengte van de gebruiker.
Werkvlak met variabele hoogte (Copyright Prevent/FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg)
- Een werkvlak met vaste hoogte: de hoogte moet bepaald worden in functie van het soort werk en de lengte van de gebruiker. Best wordt gekozen voor een werkvlak dat geschikt is voor de grootste gebruiker, aangezien voorovergebogen werken meer belastend is dan werken met opgetrokken schouders. Eventueel kunnen kleinere personen gebruik maken van een verhoog of een opstapje. Maar, dit is wel hinderlijk én brengt een verhoogd risico op vallen met zich mee.
Inclinatie van het werkvlak
De mogelijkheid om het werkvlak te doen hellen, verlaagt de graad van buiging van de nek en laat een beter zicht toe op de voorwerpen die bewerkt worden of op de inhoud van verpakkingen. Het grijpvermogen wordt ook gunstig beïnvloed aangezien er minder arbeid vereist wordt van de schouder.
Inclinatie van het werkvlak (Copyright Prevent/FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg)
Ruimte voor voet en knie
Bij het aanpassen van de werkpost, is het belangrijk om voldoende ruimte te voorzien voor de voeten. De gebruiker kan dan zo dicht mogelijk bij het werkvlak staan. Dit voorkomt een belasting van de rug.
Werkvlak zonder ruimte voor de voeten (Copyright Prevent/FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg)
Werkvlak met ruimte voor de voeten (Copyright Prevent/FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg)
In zithouding moet de ruimte onder de tafel eveneens een comfortabele houding toelaten waarbij beide knieën zonder problemen kunnen worden gekruist.