Het is niet mogelijk om alle problemen voor altijd in één vergadering op te lossen. Deze vergaderingen zullen moeten worden herhaald om de preventie van beroepsrisico's geleidelijk te verbeteren. In een grote onderneming met veel werksituaties kan er al snel sprake zijn van een zeer groot aantal vergaderingen en preventieacties. Het beheer van hun organisatie, de rapportering en de uitvoering van de acties is essentieel in het preventiebeleid van het bedrijf.
- 128. Wie gaat alle verslagen van de SOBANE-instrumenten (Opsporing, Observatie, Analyse) die in de onderneming worden gebruikt, verzamelen, klasseren en beheren en hoe?
- 129. En wie gaat de resultaten van deze verslagen opnemen in de globale en jaarlijkse preventieplannen?
- 130. Hoe, in de grote ondernemingen, de resultaten van de verschillende diensten globaliseren om hieruit een globaal zicht te krijgen en na te gaan in welke diensten dit werkt en waar niet?
- 131. Wie controleert in de praktijk de invoering van de aanvaarde oplossingen die door een aangeduid persoon moeten worden toegepast, en hoe (de Wie die in het verslag wordt vermeld)?
- 132. Moeten, in een grote onderneming, de verschillende diensten worden gecontacteerd om na te gaan of ze de SOBANE-instrumenten wel degelijk hebben gebruikt voor de uitvoering van hun preventieplan? Zou dit niet worden beschouwd als een controle en dus als een verplichting om Déparis-vergaderingen te houden om niet met de vinger te worden gewezen?
128. Wie gaat alle verslagen van de SOBANE-instrumenten (Opsporing, Observatie, Analyse) die in de onderneming worden gebruikt, verzamelen, klasseren en beheren en hoe?
Het is niet de verantwoordelijkheid van de PA – facilitator om dit administratieve werk te doen. Hij zal er evenwel moeten op toezien dat dit door elke dienstchef voor zijn sector wordt gedaan. Dankzij het intranet van de onderneming kunnen deze documenten beter dan vroeger worden geklasseerd, verspreid en beheerd.
De PA – facilitator zal evenwel moeten instaan voor een periodieke controle van de staat van vordering van de actieplannen waartoe lokaal werd beslist en het proces indien nodig of opportuun moeten herlanceren.
129. En wie gaat de resultaten van deze verslagen opnemen in de globale en jaarlijkse preventieplannen?
Dit werk gebeurt idealiter in het CPBW of door de directie met de vakbondsafvaardiging in de kleine ondernemingen. De PA moet opnieuw het proces superviseren en controleren of de geformuleerde voorstellen voor hem o.k. zijn en de actieplannen werden uitgewerkt en toegepast.
130. Hoe, in de grote ondernemingen, de resultaten van de verschillende diensten globaliseren om hieruit een globaal zicht te krijgen en na te gaan in welke diensten dit werkt en waar niet?
Dit zal voornamelijk gebeuren door vergelijking van de overzichtstabellen met de smileys/kleurencode zoals geantwoord op FAQ118.
131. Wie controleert in de praktijk de invoering van de aanvaarde oplossingen die door een aangeduid persoon moeten worden toegepast, en hoe (de Wie die in het verslag wordt vermeld)?
Dit ressorteert onder de verantwoordelijkheid van de directie en meer bepaald van de lokale hiërarchische lijn, waarbij de PA regelmatig controleert of het werk wordt uitgevoerd zoals gepland. Het actieplan zal een tabel bevatten zoals aan het einde van de Déparis-samenvatting, met niet alleen de geplande datum van toepassing, maar ook de werkelijke datum van uitvoering.
132. Moeten, in een grote onderneming, de verschillende diensten worden gecontacteerd om na te gaan of ze de SOBANE-instrumenten wel degelijk hebben gebruikt voor de uitvoering van hun preventieplan? Zou dit niet worden beschouwd als een controle en dus als een verplichting om Déparis-vergaderingen te houden om niet met de vinger te worden gewezen?
Volgens de moderne, door de wet op het welzijn op het werk voorgeschreven benadering is elke dienst verantwoordelijk voor zijn welzijn en is het de taak van de PA om zo te handelen dat de dienst zich optimaal en geleidelijk engageert. De PA moet dus de verschillende diensten contacteren om hen te stimuleren door te gaan. Het gaat hier wel degelijk om een controle die zou moeten worden gezien als een hulp, maar die nog wordt beschouwd als een hinder zolang de dienst zich niet bewust is van de voordelen die hij hieruit kan halen.
Het zou gevaarlijk zijn indien de dienst vergaderingen “à la Déparis” afhaspelt, uitsluitend om “in orde” te zijn (zie basisprincipe: Wettelijke visie vs. preventieve visie” in sectie 2.6 van het SOBANE-document). En het is misschien verkieslijk dat zij werken met traditionele checklists zonder georganiseerd overleg zolang de PA niet de mogelijkheid heeft gehad hun de Déparis-procedure correct te laten gebruiken.
Met de vinger gewezen worden, blijkt in bepaalde gevallen doeltreffend wanneer de “verleiding” niet is aangeslagen. In bepaalde gevallen zijn de inspanningen en resultaten aangaande gezondheid, veiligheid en welzijn immers een beoordelingscriterium voor de prestaties van een dienstchef.
Zonder als politieagent op te treden, zal de PA er toch moeten over waken dat op die manier geen zand in de ogen wordt gestrooid. Het gaat misschien wel om de professionele toekomst van een persoon. Maar het gaat vooral om veiligheid, gezondheid en welzijn van alle werknemers van de dienst.